Japońskie teatry lalkowe

Japońskie teatry lalkowe, znane jako bunraku, to unikalna forma sztuki teatralnej, która łączy w sobie kunszt lalkarski, muzykę i narrację. Lalki, które mogą osiągać nawet do metra wysokości, są obsługiwane przez trzech lalkarzy, z których każdy specjalizuje się w poruszaniu innej części ciała lalki – głowy, rąk i nóg. Charakterystyczne dla bunraku jest to, że lalkarze są widoczni na scenie, jednak ubrani na czarno, stają się niewidoczni dla widza, co pozwala skupić się na samej postaci lalki. Narratorzy, nazywani tayū, recytują kwestie postaci, wyrażając emocje i narrację w sposób niezwykle ekspresyjny. Bunraku porusza głównie tematy związane z japońską historią, legendami i dramatami rodzinnymi. Pomimo swojej złożoności i czasochłonnego procesu nauki, bunraku pozostaje jedną z najważniejszych form teatralnych Japonii, wpisaną na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.